GiftShop ป๋าซี(PaC) <<< หยิบสินค้าในร้านได้ฟรี / 1,000 วันอันตราย หน้า 28 >>>

[pajerosportman]

สวัสดีคับท่านพี่ป๋าซี...ซึ่งก่อนหน้านี้ผมเรียกส่า...ป๋าชิ...มาโดยตลอด
ด้วยเหตุเพราะว่า สายตาผิดเพี้ยน อายุมากขึ้น แต่จิตใจไม่
ยอมแก่ตาม

เมื่อวานเจอป๋าซี ที่งานคุณแม่ท่านป๋านาย
ป๋าซีเลยบอกผมว่า..ผมซื่อซีนะ..ผมอ๋อ รับทันทีคับว่าที่ผ่านมาเรียกชื่อท่านพี่ผิดไป
นี่ละคับ ด้วนควมแก่ แต่ไฟแรง ฮิ ฮิ ฮิ

เมื่อวานดีใจนะครับที่เราๆทุกๆท่าน ในนามผู้สูงอายุแห่งบ้าน อั๊ยยยะ
 จะมารวมกันเพื่อแสดงออกในความอาลัยของการจากไป ของคุณแม่ท่านป๋านาย

ด้วยการเดินทางในครั้งนี้เสมือน เรากำลังไปทอสอบปาเจโร่ที่ ปารีส ดั๊กกา
มีรถชาติในการเดินทางมากมาย หลากหลายสถาณะการณ์ ในวันเดียว
ผ่านพายุควมรุนแรงเอาการ หลบต้นไม้ที่ล้มค่อมเลนถนนไปใด้อย่างฉิวเฉียด

มาพร้อมกับป๋าแจ๊ก และป๋าซี  เรียกใด้ว่าเดินทางแบบมีรสชาติไม่แพ้ต้มยำกุ้งจริงๆ


คาดว่าที่คุยมาตลอดว่า...ผมใด้ปาปลอม...งานนี้เข้าเช็คที่ 0 จะใด้รู้กันว่า


จะย้อยหยาดเยิ้มหรือไม่

เห็นหัวข้อที่ป๋าซีเกลิ่นใว้แล้ว ผมว่าของป๋าซีน่าติดตามมากเพราะประสพการณืมุมนี้มีข้อคิดมากมายที่มีประโยช์แน่นอนครับ

...นอนรอ ยกเสื่อ เสื้อผ้า เครื่องครัวมา สะ แตน บาย ครัยท่านพี่

[Suriya(PaC)]

เดินห้างฯ/สวนจตุจักร
เมื่อเลิกเรียนแล้วไม่กลับบ้านครับ ป๋าซีกับพรรคพวกจะไปเดินห้างสรรพสินค้ากันก่อนจนค่ำแล้วค่อยกลับ ห้างฯที่ไปบ่อยคือเซ็นทรัลลาดพร้าว ไปกันแทบทุกวัน  เราจะไปกันหลายคนแต่กระจายๆกันไปสำหรับกลุ่มผมจะมี 5 – 6 คน เพื่อไม่ให้ถูกเพ่งเล็งจาก รปภ. หากมีเรื่องยกพวกตีกันเราจะส่งซิกด้วยสัญญาณมือว่า ประตู 1 หรือ 2 หรือ 3 แล้วพวกเราจะออกมาพร้อมกันเป็นร้อยภายในไม่กี่นาที แต่ป๋าซีไม่ได้ตีกับเค้านะครับ แค่ยืนดูแล้วกลับเข้ามาในห้างฯ หากวันไหนไม่มีเรื่องยกพวกตีกันก็มาหาเรื่องพวกบูติกในห้างฯแทน(พวกบูติกสมัยนั้น ชอบตัดผมปิดลูกตาข้างนึง ใส่เสื้อเชิ๊ตเปิดกระดุมให้เห็นเสื้อยืดข้างใน ชอบโทนสีขาวดำ แล้วใส่รองเท้าหนัง) จุดพักในห้างฯของผมอยู่ชั้นสามโซนอาหาร เราเอาเบียร์ผสมเหล้านั่งกินกัน พรรคพวกชุดใหญ่ของผมมีทั้งเด็กยะกับเด็กศรีปทุม(รุ่นพี่ที่จบไปแล้ว)ซึ่งอยู่ในเครือเดียวกัน

ห้างเซ็นทรัลลาดพร้าวในยุคนั้น ถ้าช่วงเวลาบ่ายถึงค่ำไม่ค่อยปลอดภัย มักมีเรื่องยกพวกตีกันบ่อย การยกพวกตีกันสมัยนั้นไม่เหมือนตอนนี้ ยุคนั้นอาวุธหนักเช่นปืนหาได้ยากแต่ผมก็หามาพกได้เพราะมีเพื่อนทุกกลุ่มเยอะมาก สมัยนั้นอาวุธหนักส่วนใหญ่ใช้มีด หรือถีบรั้วไม้แถวหน้าห้างได้ แต่สมัยนี้มีปืนไว้ยิงเลยไม่ได้ป้องกันตัวซึ่งเป็นวิธีที่ผิดเพราะมีกล้องวิดีโอวงจรปิดติดไว้ทั่วเมืองโดนจับ หมดอนาคตได้ง่าย

สำหรับสวนจตุจักรนั้น ช่วงเรียน ปวช.2 ราวๆปี 2517 ได้ไปช่วยญาติขายเสื้อผ้า ชุดหนังแต่งแนวคาวบอย เพื่อหาเงินไปใช้จ่ายแบ่งเบาภาระทางบ้าน และหาเงินกินเหล้า  มีค่าตอบแทนดีแต่ขาดความอดทนทำงานได้ราวปีเศษๆก็เลิก สวนจตุจักรสมัยก่อนไม่มีห้องแอร์พื้นคอนกรีตเหมือนสมัยนี้ ช่วงหน้าร้อนก็ร้อนมากพอหน้าฝนก็เฉอะแฉะไปด้วยน้ำ

[pajerosportman]

ช่วงเวลานั้นผมรับรู้ใด้ว่า...ไทยะ...ครองเมือง
ไปสอบที่อุเทน ด้วยที่หัวผมดีเกิ้น......เขาเลยไมรับ

ผมไม่ง้อ อุเทน ไปสอบ กสด ก็ใด้ฟ๊ะ

สรุป...ผมหัวดีมากเกินอีก เลยโดน ปะ ติ เสด ทั้ง 2 แห่ง
สุดท้ายไปที่เทคโนภาคที่ขอนแก่น(ปวส) เขารับผมทันทีที่มีซอง  ฮิฮิฮิ

[Suriya(PaC)]

ระเบิดปลอม/ระเบิดพลาสติก
เรียนที่เทคนิคไทยสุริยะ มีเรื่องยกพวกตีกันบ่อยๆ ช่วงที่เรียนมีคู่อริมากมาย(รุ่นพี่สร้างไว้ทั้งนั้น) มีทั้ง สายลม , บูรณพนธ์ ,  อินทร , ประชาชื่น , สากล , ไทยวิจิตรศิลป์ , ดอนเมือง ฯลฯ แต่ผมไม่ค่อยได้เกี่ยวข้องกับการยกพวกตีกันส่วนใหญ่ยืนดูอยู่ห่างๆ และจากคู่อริที่มีจำนวนมาก ทำให้เดินทางมาเรียนหรือเดินทางกลับบ้านช่วงปี 1 ต้องลุ้นระทึกตลอดเวลา กว่าจะชินกับสถานะการณ์ก็ใช้เวลาพอสมควร

ในปีแรกรุ่นพี่แนะนำวิธีเอาตัวรอดจากคู่อริโดยใช้ระเบิดปลอม วิธีทำง่ายๆแค่ใช้ถ่ายไฟฉายขนาดกลางพันเทปสีดำใส่ในกระเป๋าสะพาย หากคู่อริไล่ทำร้ายให้โยนใส่ไปในกลุ่มสามารถช่วยได้บ้าง ซึ่งรุ่นพี่คนนึงได้ทดสอบให้ผมดูผลงานโดยโยนใส่ป้ายรถเมล์ที่มีคู่อริอยู่จำนวนมากปรากฏว่าแตกกระเจิง ทำให้ผมเห็นว่าใช้ประโยชน์ได้ก็เลยพกติดตัวไว้ และในช่วงที่พกระเบิดปลอมก็เคยโดนตำรวจค้นในกระเป๋าแล้วถามผมว่านี่อะไร ผมก็บอกไปตรงๆเลยรอดตัว นึกว่าจะโดนข้อหาพกถ่านไฟฉายซะแล้ว
 
ส่วนระเบิดพลาสติกจริงจะมีรุ่นพี่ปวช.3 ชื่อตะ(ภูเก็ต) กับปวช. 2 ชื่อกร(ภูเก็ต) สองคนนี้ขึ้นชื่อในยุคนั้น แต่ในกลุ่มผมก็มีเพื่อนคนนึงชื่อไอ้ป๋อง(เด็กลำปาง) คนนี้เป็นมือพันระเบิดพลาสติก หากได้เดินทางด้วยกันก็อุ่นใจ ส่วนผมป๋าซีมือถ่านไฟฉาย แต่พกได้ไม่นานก็หันไปพกหาอาวุธอื่นที่อุ่นใจกว่า

ช่วงที่ผมกำลังเรียนปวช. 3 อยู่นั้น ก็มีมือระเบิดหน้าใหม่อีกคนเรียนปวช.1 ผมจำชื่อไม่ได้ คนนี้มือระเบิดแป็บโดยผสมดินระเบิดในท่อพีวีซีแล้วอัดให้แน่นสุดท้ายก็ระเบิดใส่มือตัวเองนิ้วขาดไปหนึ่งนิ้ว

[pajerosportman]

ระเบิดปลอม/ระเบิดพลาสติก
เรียนที่เทคนิคไทยสุริยะ มีเรื่องยกพวกตีกันบ่อยๆ ช่วงที่เรียนมีคู่อริมากมาย(รุ่นพี่สร้างไว้ทั้งนั้น) มีทั้ง สายลม , บูรณพนธ์ ,  อินทร , ประชาชื่น , สากล , ไทยวิจิตรศิลป์ , ดอนเมือง ฯลฯ แต่ผมไม่ค่อยได้เกี่ยวข้องกับการยกพวกตีกันส่วนใหญ่ยืนดูอยู่ห่างๆ และจากคู่อริที่มีจำนวนมาก ทำให้เดินทางมาเรียนหรือเดินทางกลับบ้านช่วงปี 1 ต้องลุ้นระทึกตลอดเวลา กว่าจะชินกับสถานะการณ์ก็ใช้เวลาพอสมควร

ในปีแรกรุ่นพี่แนะนำวิธีเอาตัวรอดจากคู่อริโดยใช้ระเบิดปลอม วิธีทำง่ายๆแค่ใช้ถ่ายไฟฉายขนาดกลางพันเทปสีดำใส่ในกระเป๋าสะพาย หากคู่อริไล่ทำร้ายให้โยนใส่ไปในกลุ่มสามารถช่วยได้บ้าง ซึ่งรุ่นพี่คนนึงได้ทดสอบให้ผมดูผลงานโดยโยนใส่ป้ายรถเมล์ที่มีคู่อริอยู่จำนวนมากปรากฏว่าแตกกระเจิง ทำให้ผมเห็นว่าใช้ประโยชน์ได้ก็เลยพกติดตัวไว้ และในช่วงที่พกระเบิดปลอมก็เคยโดนตำรวจค้นในกระเป๋าแล้วถามผมว่านี่อะไร ผมก็บอกไปตรงๆเลยรอดตัว นึกว่าจะโดนข้อหาพกถ่านไฟฉายซะแล้ว
 
ส่วนระเบิดพลาสติกจริงจะมีรุ่นพี่ปวช.3 ชื่อตะ(ภูเก็ต) กับปวช. 2 ชื่อกร(ภูเก็ต) สองคนนี้ขึ้นชื่อในยุคนั้น แต่ในกลุ่มผมก็มีเพื่อนคนนึงชื่อไอ้ป๋อง(เด็กลำปาง) คนนี้เป็นมือพันระเบิดพลาสติก หากได้เดินทางด้วยกันก็อุ่นใจ ส่วนผมป๋าซีมือถ่านไฟฉาย แต่พกได้ไม่นานก็หันไปพกหาอาวุธอื่นที่อุ่นใจกว่า

ช่วงที่ผมกำลังเรียนปวช. 3 อยู่นั้น ก็มีมือระเบิดหน้าใหม่อีกคนเรียนปวช.1 ผมจำชื่อไม่ได้ คนนี้มือระเบิดแป็บโดยผสมดินระเบิดในท่อพีวีซีแล้วอัดให้แน่นสุดท้ายก็ระเบิดใส่มือตัวเองนิ้วขาดไปหนึ่งนิ้ว

แสดงว่า...ผมเจอคู่อริในอดีตชาติแล้ว

 เพราะผมคือ 1 ในกลุ่มที่ เด็กประชาชื่น ไปป๊ะกับ ไทยะ(ปวช)

ที่แยกพงษ์เพชร เซ็นทรัล จังหวัดนนท์ (ท่าน้ำ) รร สตรีนนท์ โรงหนังนครนนท์

[thekop07]

ช่วงเวลานั้นผมรับรู้ใด้ว่า...ไทยะ...ครองเมือง
ไปสอบที่อุเทน ด้วยที่หัวผมดีเกิ้น......เขาเลยไมรับ

ผมไม่ง้อ อุเทน ไปสอบ กสด ก็ใด้ฟ๊ะ

สรุป...ผมหัวดีมากเกินอีก เลยโดน ปะ ติ เสด ทั้ง 2 แห่ง
สุดท้ายไปที่เทคโนภาคที่ขอนแก่น เขารับผมทันทีที่มีซอง  ฮิฮิฮิ

ฮาอีกแระพี่เรา 

[pajerosportman]

ผมคือเด็ก...ระเบิด...ที่เทคโนโลยีประชาชื่น ซึ่งสมัยนั้น
โลโก้ หรือสัณญลักษ์ของโรงเรียน นักเรียน จะออกแบบเองกันทั้งหมด

อาจารย์ต้องยอมเพราะ เดี๋ยวนักเลงงอล แล้วลาออก
โรงเรียนจะไม่มีนักเรียน ว่าง้านครับพี่ซี

[Suriya(PaC)]

ผมคือเด็ก...ระเบิด...ที่เทคโนโลยีประชาชื่น ซึ่งสมัยนั้น
โลโก้ หรือสัณญลักษ์ของโรงเรียน นักเรียน จะออกแบบเองกันทั้งหมด

อาจารย์ต้องยอมเพราะ เดี๋ยวนักเลงงอล แล้วลาออก
โรงเรียนจะไม่มีนักเรียน ว่าง้านครับพี่ซี

เอกชนที่ไหนๆก็ง้อผู้เรียนทั้งนั้น

5ตำนานช่างกล
<a href="http://www.youtube.com/watch?v=vq9XgVKizok" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=vq9XgVKizok</a>

5ตำนานอาชีวะภาค2
<a href="http://www.youtube.com/watch?v=sjPVE-vOKXg" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=sjPVE-vOKXg</a>

เทคโนโลยีประชาชื่น1
<a href="http://www.youtube.com/watch?v=bFx_5jSwS3w" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=bFx_5jSwS3w</a>
ว่าแต่คลิปประชาชื่น ในรูป ป๋าตู๋ ติดไปบ้างมั้ย

[pajerosportman]

ใจแอ้น...ชื่อที่เพื่อนๆตั้งให้ในสมัยที่เรียนที่

สถาบันเทคโนโลยีประชาชื่น คณะสถาปัตยกรรม รุ่น 01
วีรกรรมที่มีบทเรียน

[thekop07]

ใจแอ้น...ชื่อที่เพื่อนๆตั้งให้ในสมัยที่เรียนที่

สถาบันเทคโนโลยีประชาชื่น คณะสถาปัตยกรรม รุ่น 01
วีรกรรมที่มีบทเรียน

เมื่อประวัติศาสตร์ของสองป๋ามหาชนมาบรรจบกัน 

[Suriya(PaC)]

ใจแอ้น...ชื่อที่เพื่อนๆตั้งให้ในสมัยที่เรียนที่

สถาบันเทคโนโลยีประชาชื่น คณะสถาปัตยกรรม รุ่น 01
วีรกรรมที่มีบทเรียน

เมื่อประวัติศาสตร์ของสองป๋ามหาชนมาบรรจบกัน 

ป๋าตู๋ ต่อภาคเทคโนฯประชาชื่น เลยครับ

[thekop07]

ใจแอ้น...ชื่อที่เพื่อนๆตั้งให้ในสมัยที่เรียนที่

สถาบันเทคโนโลยีประชาชื่น คณะสถาปัตยกรรม รุ่น 01
วีรกรรมที่มีบทเรียน

เมื่อประวัติศาสตร์ของสองป๋ามหาชนมาบรรจบกัน 

ป๋าตู๋ ต่อภาคเทคโนฯประชาชื่น เลยครับ

รออ่านของป๋าทั้งสองคนครับ 

[Suriya(PaC)]

ใจแอ้น...ชื่อที่เพื่อนๆตั้งให้ในสมัยที่เรียนที่

สถาบันเทคโนโลยีประชาชื่น คณะสถาปัตยกรรม รุ่น 01
วีรกรรมที่มีบทเรียน

เมื่อประวัติศาสตร์ของสองป๋ามหาชนมาบรรจบกัน 

ป๋าตู๋ ต่อภาคเทคโนฯประชาชื่น เลยครับ

รออ่านของป๋าทั้งสองคนครับ 

เพื่อให้ลูกหลานดูว่าเกเรแล้วได้ดี 

[BigFather]

ตามมาเกาะสถานการณ์ด้วยครับ...
ตอนนั้นเราอยู่ที่ไหนหว่า...อ้อ..อยู่ปทุมคงคา..ต่อครับเล่าต่อๆๆๆ

[P@Kaow]

เพิ่งเข้ามาอ่าน ถึงรู้ว่าป๋าซีจบที่ ไทยสุริยะ บางเขน อ่านแล้วนึกถึงความหลัง
ผมเรียนที่นี่เหมือนกัน แต่เป็นรุ่นที่โด่งดังมากรุ่นผมคือ "ไทยสุริยะ รุ่น 1 " ปี 09 จบปี 11" โดยมี ช.ท.ย. 0943 ปักบนเสื้อหน้าอกขวา
ผมเรียน Eletronic ส่วน 1000 วันนั้นของผมน่าจะหนักกว่าป๋าซี เพราะคู่อริของผมคือ ม.เกษตรฯ จะต้องผ่านเช้าผ่านเย็นทุกวัน