ทีแรกกะเปลี่ยนรถเป็นไฮแลนเดอร์ 4 ประตู
แต่แม่กะน้องสาวไปกระซิบกันสองคนตอนไหนไม่รู้
ว่าไหนๆก็เปลี่ยนแล้ว จัดรถครอบครัวเอนกประสงค์ไปซะเลยเหอะ ไอ้เราก็บอกว่าล้านกว่าเลยนะ ดาว์นไม่พอผ่อนไม่ไหวหรอก
เค้าบอกไม่เป็นไร ส่วนต่างเท่าไหร่เดี่ยวจัดให้
ก็เลยเริ่มมองหารถประเภทนี้
1. จูน ..... ไม่ประทับใจช่วงล่าง และเบรค และภายในอย่างกะวีโก้หย่างแรง ซ้ำอยู่ในช่วงปลายโมเดลซะอีก เลยจบข่าว
2. แค็ป ...... แอบติดใจฟิลลิ่งด้านอัตราเร่งและช่วงล่างมากมาย แต่ในรุ่นที่ Option พอไปวัดไปวาได้ ค่าตัวก็แพงเกิ๊นนน ซ้ำน้องสาวยังเกลียดหน้าตามันอีก เลยจบข่าวไปอีกคัน
3. CRV ....... ไม่มีรถ จองก็ไม่รู้จะได้เมื่อไหร่ 2.0 อืด 2.4 แพง ผ่านไปเงียบๆอีกคัน แต่ก็แอบเสียดายอยู่นิดๆ
4. มิว 7 ...... ไม่ไหวอ่ะ บรรยากาศนึกว่าเหมือนกำลังขับ D-Max รุ่นเก่าอยู่
5. เทรลเบลเซอร์ ...... ราคาเทียบออฟชั่น พอฟังได้ แต่เครื่องใหม่ เกียร์ใหม่ รุ่นแรก ยังไม่รู้อนาคตว่าจะรุ่งหรือว่าร่วง เลยไม่กล้าเสี่ยง ไม่อยากวัดดวง
6. Everest ...... อารมณ์เดียวกะ Mu7 เลย
7. Escape ...... เก่าเกิ๊นนน เก่าได้อีก โมเดลใหม่เมื่อไหร่มันจะมา
เลยมาจบที่น้องปานี่แหละ ในราคาที่จ่ายแลกกับออฟชั่นที่ได้มากับตัวรถ มีความรู้สึกว่าคุ้มค่าที่สุด
สมรรถนะช่วงล่าง เบรค เครื่องยนต์ สามารถตอบสนองเราได้ดี อยู่ในเกณฑ์ที่รับได้ ไม่มีอะไรให้ติ หน้าตาก็โอเค หล่อดี
ศูนย์บริการ ไม่คาดหวัง มันเป็นเรื่องที่ต้องวัดดวงกันในอนาคต และนานๆเจอกันทีเท่านั้น
ถ้าแฮปปี้ก็โชคดีไป แต่ถ้าไม่ ก็ถือว่าได้ทำใจไว้ในระดับนึงแล้ว
ที่สำคัญ .... แม่และน้องที่เป็นผู้อุปการคุณและหุ้นส่วน ชอบปาเจโร สปอร์ต ชอบแบบอารมณ์ล้วนๆไม่มีเหตุผลมาเอี่ยวด้วยเลย
ปลายมีนา ต้นเมษานี้ จะไปจัดการวางเงินจองกันล่ะ
