Languages
หน้า: 1 2 [3] 4 5 6 7 8 9 10 11 ... 39   ลงล่าง
  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: .ชีวิต...ที่มีบทเรียน.....(ป๋าตู๋)  (อ่าน 162397 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
Taikek ปาทองดำ ID 022
Hero Member
*****

like: 39
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 2528


เรื่องบางเรื่อง มีคำถาม แต่ไม่ต้องการคำตอบ มีเหตุและไม่ต้องมีผล


« ตอบ #30 เมื่อ: กันยายน 03, 2012, 09:19:14 pm »

ชอบๆครับ น่าอ่านน่าติดตาม มากๆ good good good good good good
บันทึกการเข้า

ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้
Melody
PR
Jr. Member
*****

like: 11
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 527



« ตอบ #31 เมื่อ: กันยายน 03, 2012, 09:32:03 pm »

อ่านแล้วมี "ควม" สุขมากเลยคะ...ป๋าน่ารักมากเลยยินดีที่ได้รู้จัก และได้ใช้ปาเหมือนกันคะ 
บันทึกการเข้า

ความสุขอยู่ที่เราทำ อยู่ที่เราคิด ^^
focusjung1 ID.434
Jr. Member
**

like: 30
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 967


น๊อต กำแพงเพชร/ อํ๊ยย่ะ 30 ครับผม


« ตอบ #32 เมื่อ: กันยายน 03, 2012, 09:53:31 pm »

สุดยอดครับป๋าตู๋  อ่านไปยิ้มไปเลยผม  กระทู้คุณภาพครับ   red heart red heart red heart red heart
 กั๊กไว้ตอนไปหนองคายบ้างนะป๋า    Cheesy Cheesy Cheesy
บันทึกการเข้า
pajerosportman
PaTu (ตู๋)
Hero Member
*****

like: 201
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 7903



« ตอบ #33 เมื่อ: กันยายน 04, 2012, 08:19:00 am »

รถ...คือยานพาหนะที่นำพาเราไปใด้ทุกที่ๆเราอยากจะไป รถ...ไม่ใช่สิ่งจำเป็นในชีวิตของใครบางคน
แต่รถมีควมสำคัญในแง่องค์ประกอบทันที ที่ผมมีครอบครัว โดยเฉพาะรถที่ไปกันทีใด้หลายๆคน

ตั้งแต่ใด้เจ้าปา มาครอบครองส่วนหนึ่งของชีวิตในครอบครัว คือการเดินทาง ไม่ว่าจะไปที่ไหน
แม้กระทั่งการท่องเที่ยว ยังทำไห้ชีวิตในครอบครัวมีควมสุขอย่างเห็นใด้ชัด มันกลายเป็นสิ่งที่

พาเราไปหาควมอบอุ่นใด้เสมอ......แม้ในยามที่เรามีทุกข์
จากระยะเวลาไม่ถึงปี ทำไห้เวลาที่ผ่านมาดูนานมากกว่าวันเวลาในควมเป็นจริง เพราะมีกิจกรรมมากมายรองรับ

ที่ทำไห้ไม่ใด้นึกถึงวันเวลา... ช่างแตกต่างจากการผ่อนค่างวด โดยสิ้นเชิงที่กั่วจะครบปี ทำไมมันช่างช้าซะง้าน

ตั้งแต่มีเพื่อนๆมากมายในกลุ่มผู้สูงอายุ ในนามอั๊ยยย่ะ...ตื่นเช้ามากลายเป็นของที่ต้องเสริฟพร้อม กาแฟไปแล้วคือการเปิดเครื่อง
เพื่อดูหน้าเวป ในบ้านแต่ละห้อง  ว่ากันว่าถ้าห้องไหนมีช่อง...โดยยิงมุขทันที

ถามว่าติดไหม...ตอยว่าเป็นควมคุ้นเคยมากกว่าในแต่ละวันที่ขาดไม่ใด้ ยกเว้นในกรณีที่พื้นที่นั้นๆไม่มีสัญญานจะไห้เล่น
ใอ้ครั้นจะไปเล่นตามร้าน หรือเล่นโน๊ด เชิญยิ้ม เอ้ย..โน๊ดบุคก็อายคนอื่นที่มองเรา มือซ้ายเราจะต้องถือแว่นขยาย มือขัวพร้อมกดด้วยนิ้วเดียว
อายจริงๆโดยเฉพาะสาว สาว สาว

ตอนที่เล่น วอ อยู่ที่โคราชเคยคิดนะว่า...เค้าคุยกันไปใด้ยังไงทั้งวัน แถมไม่รู้จักกันซะอีก...ขนาดคนรู้จักผมยังคุยใด้ไม่ยืดยาวเลย
ถ้าไม่ใช่คุยสนทนาจริงๆ

ทุกอย่างกลับตาลาปัด มาปรากฎชัดเจนในสิ่งที่ผมสงสัย ก็วันนี้ที่มาเล่นกับเพื่อนๆนี่แหละ มันไปโดยออโต้จริงๆ
บ่อยครั้งที่เล่นจนไม่ใด้กินทั้งข้าวเช้ายันกลางวันเลย....มีมื้อเย็นมื้อเดียวที่ต้องกินเป็นเวลา ของครอบครัวตัว ตอ
ไม่ง้าน...ฮึม

เดี๋ยวกินน้ำฟักทองก่อนน้า.....





บันทึกการเข้า
ปุ่น-ภูเก็ต
Hero Member
*****

like: 236
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 11546



« ตอบ #34 เมื่อ: กันยายน 04, 2012, 08:29:45 am »

รถ...คือยานพาหนะที่นำพาเราไปใด้ทุกที่ๆเราอยากจะไป รถ...ไม่ใช่สิ่งจำเป็นในชีวิตของใครบางคน
แต่รถมีควมสำคัญในแง่องค์ประกอบทันที ที่ผมมีครอบครัว โดยเฉพาะรถที่ไปกันทีใด้หลายๆคน

ตั้งแต่ใด้เจ้าปา มาครอบครองส่วนหนึ่งของชีวิตในครอบครัว คือการเดินทาง ไม่ว่าจะไปที่ไหน
แม้กระทั่งการท่องเที่ยว ยังทำไห้ชีวิตในครอบครัวมีควมสุขอย่างเห็นใด้ชัด มันกลายเป็นสิ่งที่

พาเราไปหาควมอบอุ่นใด้เสมอ......แม้ในยามที่เรามีทุกข์
จากระยะเวลาไม่ถึงปี ทำไห้เวลาที่ผ่านมาดูนานมากกว่าวันเวลาในควมเป็นจริง เพราะมีกิจกรรมมากมายรองรับ

ที่ทำไห้ไม่ใด้นึกถึงวันเวลา... ช่างแตกต่างจากการผ่อนค่างวด โดยสิ้นเชิงที่กั่วจะครบปี ทำไมมันช่างช้าซะง้าน

ตั้งแต่มีเพื่อนๆมากมายในกลุ่มผู้สูงอายุ ในนามอั๊ยยย่ะ...ตื่นเช้ามากลายเป็นของที่ต้องเสริฟพร้อม กาแฟไปแล้วคือการเปิดเครื่อง
เพื่อดูหน้าเวป ในบ้านแต่ละห้อง  ว่ากันว่าถ้าห้องไหนมีช่อง...โดยยิงมุขทันที

ถามว่าติดไหม...ตอยว่าเป็นควมคุ้นเคยมากกว่าในแต่ละวันที่ขาดไม่ใด้ ยกเว้นในกรณีที่พื้นที่นั้นๆไม่มีสัญญานจะไห้เล่น
ใอ้ครั้นจะไปเล่นตามร้าน หรือเล่นโน๊ด เชิญยิ้ม เอ้ย..โน๊ดบุคก็อายคนอื่นที่มองเรา มือซ้ายเราจะต้องถือแว่นขยาย มือขัวพร้อมกดด้วยนิ้วเดียว
อายจริงๆโดยเฉพาะสาว สาว สาว

ตอนที่เล่น วอ อยู่ที่โคราชเคยคิดนะว่า...เค้าคุยกันไปใด้ยังไงทั้งวัน แถมไม่รู้จักกันซะอีก...ขนาดคนรู้จักผมยังคุยใด้ไม่ยืดยาวเลย
ถ้าไม่ใช่คุยสนทนาจริงๆ

ทุกอย่างกลับตาลาปัด มาปรากฎชัดเจนในสิ่งที่ผมสงสัย ก็วันนี้ที่มาเล่นกับเพื่อนๆนี่แหละ มันไปโดยออโต้จริงๆ
บ่อยครั้งที่เล่นจนไม่ใด้กินทั้งข้าวเช้ายันกลางวันเลย....มีมื้อเย็นมื้อเดียวที่ต้องกินเป็นเวลา ของครอบครัวตัว ตอ
ไม่ง้าน...ฮึม

เดี๋ยวกินน้ำฟักทองก่อนน้า.....








นิ้วเดียว โดนใจ  ปลื้มใจ  ชื่นใจ  ครับ ป๋าตู๋


แหมม๋ แต่มันมาสะดุด ตรงที่ผม ขยาย นี่แหละ  เสียคะแนน ไป เยยยยยย   Wink Wink red heart red heart bigheart
บันทึกการเข้า
GUNT@NERY
Hero Member
*****

like: 306
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 4939


« ตอบ #35 เมื่อ: กันยายน 04, 2012, 09:22:15 am »

เขายังวุยรุ่นอยู่น๊า ๆๆๆ   555
บันทึกการเข้า
focusjung1 ID.434
Jr. Member
**

like: 30
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 967


น๊อต กำแพงเพชร/ อํ๊ยย่ะ 30 ครับผม


« ตอบ #36 เมื่อ: กันยายน 04, 2012, 09:46:26 am »

เขายังวุยรุ่นอยู่น๊า ๆๆๆ   555

วัยรุ่น กรุ๊งกริ๊งๆ  Cheesy Cheesy
บันทึกการเข้า
pajerosportman
PaTu (ตู๋)
Hero Member
*****

like: 201
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 7903



« ตอบ #37 เมื่อ: กันยายน 04, 2012, 09:53:57 am »

จะมาอารัมพบทต่อหลังจากซัดน้ำฟักทองไปแล้ว 1 แก้ว อุ่นๆ
การกลับเข้ามาในนาม อั๊ยยย่ะ เลขที่ 52 ของกลุ่มผู้สูงวัย หัวใจ SPORT
 ใด้เจอใด้รู้จักลุงๆ ป้าๆ หลายๆท่านที่มาคุยเฮฮาตามประสาวัยทองเค

จริงๆอยากจะเอ่ยชื่อพาดพิงไห้ครบทุกท่าน แต่กลัวสภาจะวุ่นอีก เพราะเดี๋ยวจะใจน้อยให้ลูกหลานเหนื่อยอีกรอบ
ก็เลยขอแบบภาพรวมแล้กันนะ   ยอมรับแบบเบริทๆว่า มีควมสุข สนุกสนานกันดี

ทั้ง ในบ้านและนอกบ้านที่เราอยู่ภายใต้หลังคาซีแพคโมเนีย ด้วยกันของ PAJERO SPORT THAILAND
ประทับจิต ประทับใจลุงๆ ป้าๆทุกคน ที่มารวมตัวกันในมุมของ การสร้างสรรค์ อย่าศิลปิน

ให้ PAJERO SPORT THAILAND มีสีสรรค์ มีชีวิตชีวาคลาสสิค มากขึ้นในแต่ละวัน ที่เข้ามาเยือน
ผมเล่นอย่างอื่นไม่เป็น และเล่นไม่นานในคลับอื่นๆ เพราะเล่นแล้ว...คำตอบมันไม่ใช่...

ทั้งๆที่เรารู้จักอารมณ์จากตัวอักษรเท่านั้น  แต่ลึกๆ ลึกสุดใจของนูโว  มันก็มีควมต่างในการสื่อสารทางภาษา
เฟดบุค ผมก็ไม่เล่นกับใคร เพราะเหตุผลเบสิค คือเล่น กด เข้า ไม่ถูก ตามประสาวัยทองเค

แต่เมื่อวานก็เพิ่งจะลองเล่นดูโดนการชี้โพลงให้ กระรอกโดย ป๋าปุ่น(สีส้ม) ลูกชายเหมียนเดมที่จัดการให้
การเข้ามาสัมผัส เฟดบุ๊ค ครั้งแรกจึงเริ่มขึ้น ทักทายกับ ป๋าแจ๊ก(สีเขียว) ป๋ากุ้ง (สีชมพูฟรุ๊ตตี้)

เป็นการชิมลางก่อน  ด้วยควมเพลิดเพลน ในควมรวดเร็วในการสื่อสาร แถมมาทีพร้อมกันยกแผง
กดแทบไม่ทันวัยรุ่นตอนกลางท่านอื่นเลย  นิ้วเกรงชะมัดยาด หนืดซะ...ไม่มี

ครานี้รู้แล้วว่าควมมัน สเต็ป ที่ 2 คืออะไร..นอกจากควมมันจาก...กำนัน..สไตล์

สีส้มคือ..ป๋าปุ่น ที่ผมเคารพและนับถือใจ ในฐาณะ ผู้สูงวัยอวุโส
สีเขียว...คือป๋าแจ๊กที่ผมเคยแซวเล่นตอนที่ยังไม่รู้ใจกันในอดีต
สีชมพูฟรุ๊ดตี้...คือป๋ากุ้ง ท่านนี้ทำไห้ผมใจแตกที่จะต้องแต่งรถตามผู้ไหญ่  

เดี๋ยวมาจ๊ะ.......

 
 
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: กันยายน 04, 2012, 10:39:02 am โดย pajerosportman » บันทึกการเข้า
Tee_Kb
Global Mod
Hero Member
*

like: 107
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 14140



เว็บไซต์
« ตอบ #38 เมื่อ: กันยายน 04, 2012, 11:04:52 am »

รีบมานะคับป๋าตู่ ติดตามอยู่วัยรุ่นเซ็ง
บันทึกการเข้า

มีปาพาไปหามิตร....มิตรภาพดีๆหาได้ที่นี่
www.Pajerosport-thailand.com
pajerosportman
PaTu (ตู๋)
Hero Member
*****

like: 201
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 7903



« ตอบ #39 เมื่อ: กันยายน 04, 2012, 11:21:03 am »

ยังไม่จบครับ ยังไม่จบ.........ถ้าจะเอ่ยถึงท่านต่อไปที่เป็นตัวละครในกระทู้นี้คือ ป๋านาย....(สีฟ้า)
ป๋านาย...นามนี้เป็นท่านทีคุ้นเคยกันในกระดาน ไม่ร้จักเป็นการส่วนตัว ไม่มีธุรกิจค้าไม้พยุงข้ามชาติ
ที่ทำด้วยกัน
เราคุยกันในฐานะ ที่ป๋านายมีคารมคมหอก ที่เอาการเลยทีเดียว....ต่างคนต่างให้เกียตรกัน เรียกพี่ ท่าพี่
กันไปมา..สรุปคือว่าไม่มีใครยอมรับตัวเองว่าแก่ เลยเรียกขานท่านพี่กันจนคุ้นเคย

ป๋านายเป็นคนที่พาผมกลับมาที่บ้าน PAJERO SPORT THAILAND อีกครั้ง ด้วยที่เรามีวาจาในการโพส คล้ายๆกัน คุยกันใด้ใจ
จากการที่...แขวนเม้าท์...ไปพักไหญ่ตามเหตุผลที่เคยเล่า

ป๋านาย(สีฟ้า) ไม่ใช่แค่พาผมกลับมาสู่บ้านนี้มีรัก อีกครั้งเพียงอย่างเดียว
แต่เป็นคนที่ติดต่อประสานงานในการชักจูงผมให้เข้ามารู้จัก...ป๋าปุ่น(สีส้ม)ในนามประทานกรรมมาธิการ..อั๊ยยย่ะ วัยทองเค

จนผมหลวมตัว หลวมใจ มาเป็นสมาชิก  ผมรู้จักตัวเป็นๆของป๋านายมาใด้ไม่นานนี้ เพราะอยู่ใกล้...เซฟเฮาส์...ผมที่สุด
ใจจริงก็คือไปทำต้นแบบ...หางปา...มา 2 ชิ้นก็เลยนัดหมายมาดูตัวกันก่อนหมั้นหมาย...เอ้ย...เอามาให้เป็ที่ระลึกก่อน ก็เลยใด้รู้จักหน้าคาดตากันเป็นครั้งแรกในที่ทำงานของท่าน.....ดีนะที่ป๋านายไม่เอาบอดี้การด์ลงมาด้วย

จากตัวละครที่เห็นตอนนี้มีอยู่ 2ท่าน

ป๋านาย (สีฟ้า)ท่านนี้ดีใจที่คลับนี้ พาคนหล่ออย่าเรามาเจอกัน
ป๋าปุ่น(สีส้ม)ท่านนี้จะเป็นรายต่อไปที่ผมจะพูดถึง ...ว่าจะคบ หรือไม่คบ....

รอซักครู่...จู้ฮุก กรู้
บันทึกการเข้า
noople7
Full Member
***

like: 68
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1125



« ตอบ #40 เมื่อ: กันยายน 04, 2012, 11:27:32 am »

 good good good
บันทึกการเข้า
Nack_Nine
Full Member
***

like: 65
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1451


แจ๊คครับ 2.5GT X08 ID.0842


« ตอบ #41 เมื่อ: กันยายน 04, 2012, 11:28:50 am »

ซุ่มโป่ง....... 
บันทึกการเข้า
jib and bim
Hero Member
*****

like: 31
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 2291



« ตอบ #42 เมื่อ: กันยายน 04, 2012, 11:35:49 am »

 like อ่านแล้วมีความสุข สนุกไปกับคำบรรยายมากครับ good red heart
บันทึกการเข้า
TokKy (No. 12)
Just Do It!!
Founder
Hero Member
*****

like: 48
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 2565



« ตอบ #43 เมื่อ: กันยายน 04, 2012, 11:38:05 am »

เป็นกระทู้ที่น่ารัก อ่านแล้วยิ้มได้ตลอด...ขอบคุณครับป๋าตู่ Smiley
บันทึกการเข้า

<<ถ้าจะทำต้องทำให้ดี ถ้าไม่ดีอย่าทำ>>
BigFather
Hero Member
*****

like: 179
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 5258


พงษ์ ลำลูกกา บิ๊กปาดำ940


« ตอบ #44 เมื่อ: กันยายน 04, 2012, 12:30:04 pm »

รถ...คือยานพาหนะที่นำพาเราไปใด้ทุกที่ๆเราอยากจะไป รถ...ไม่ใช่สิ่งจำเป็นในชีวิตของใครบางคน
แต่รถมีควมสำคัญในแง่องค์ประกอบทันที ที่ผมมีครอบครัว โดยเฉพาะรถที่ไปกันทีใด้หลายๆคน
ตั้งแต่ใด้เจ้าปา มาครอบครองส่วนหนึ่งของชีวิตในครอบครัว คือการเดินทาง ไม่ว่าจะไปที่ไหน
แม้กระทั่งการท่องเที่ยว ยังทำไห้ชีวิตในครอบครัวมีควมสุขอย่างเห็นใด้ชัด มันกลายเป็นสิ่งที่
พาเราไปหาควมอบอุ่นใด้เสมอ......แม้ในยามที่เรามีทุกข์
จากระยะเวลาไม่ถึงปี ทำไห้เวลาที่ผ่านมาดูนานมากกว่าวันเวลาในควมเป็นจริง เพราะมีกิจกรรมมากมายรองรับ
ที่ทำไห้ไม่ใด้นึกถึงวันเวลา... ช่างแตกต่างจากการผ่อนค่างวด โดยสิ้นเชิงที่กั่วจะครบปี ทำไมมันช่างช้าซะง้าน
ตั้งแต่มีเพื่อนๆมากมายในกลุ่มผู้สูงอายุ ในนามอั๊ยยย่ะ...ตื่นเช้ามากลายเป็นของที่ต้องเสริฟพร้อม กาแฟไปแล้วคือการเปิดเครื่อง
เพื่อดูหน้าเวป ในบ้านแต่ละห้อง  ว่ากันว่าถ้าห้องไหนมีช่อง...โดยยิงมุขทันที
ถามว่าติดไหม...ตอยว่าเป็นควมคุ้นเคยมากกว่าในแต่ละวันที่ขาดไม่ใด้ ยกเว้นในกรณีที่พื้นที่นั้นๆไม่มีสัญญานจะไห้เล่น
ใอ้ครั้นจะไปเล่นตามร้าน หรือเล่นโน๊ด เชิญยิ้ม เอ้ย..โน๊ดบุคก็อายคนอื่นที่มองเรา มือซ้ายเราจะต้องถือแว่นขยาย มือขัวพร้อมกดด้วยนิ้วเดียว
อายจริงๆโดยเฉพาะสาว สาว สาว
ตอนที่เล่น วอ อยู่ที่โคราชเคยคิดนะว่า...เค้าคุยกันไปใด้ยังไงทั้งวัน แถมไม่รู้จักกันซะอีก...ขนาดคนรู้จักผมยังคุยใด้ไม่ยืดยาวเลย
ถ้าไม่ใช่คุยสนทนาจริงๆ
ทุกอย่างกลับตาลาปัด มาปรากฎชัดเจนในสิ่งที่ผมสงสัย ก็วันนี้ที่มาเล่นกับเพื่อนๆนี่แหละ มันไปโดยออโต้จริงๆ
บ่อยครั้งที่เล่นจนไม่ใด้กินทั้งข้าวเช้ายันกลางวันเลย....มีมื้อเย็นมื้อเดียวที่ต้องกินเป็นเวลา ของครอบครัวตัว ตอ
ไม่ง้าน...ฮึม
เดี๋ยวกินน้ำฟักทองก่อนน้า.....
นิ้วเดียว โดนใจ  ปลื้มใจ  ชื่นใจ  ครับ ป๋าตู๋
แหมม๋ แต่มันมาสะดุด ตรงที่ผม ขยาย นี่แหละ  เสียคะแนน ไป เยยยยยย   Wink Wink red heart red heart bigheart

มันสะดุดที่เดียวกันเลยครับป๋าปุ่น รับไป like +182..และตัด 1 คะแนน ..ต่อๆๆๆ ครับ ต่อเลย..
บันทึกการเข้า
หน้า: 1 2 [3] 4 5 6 7 8 9 10 11 ... 39   ขึ้นบน
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  

Powered by SMF 1.1.18 | SMF © 2006-2009, Simple Machines
by Pajerosport-Thailand TEAM
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.042 วินาที กับ 19 คำสั่ง