Pajero Sport-Thailand ปาเจโร่สปอร์ตไทยแลนด์

เรื่องเกิดขึ้นเมื่อเช้านี้เอง ครับ 7 นาฬิกา ตอนเช้า เดิมปกติ ก็มาทำงานทุกวันต้องข้ามทางรถไฟ ตรงสน.มักกะสัน ทุกวัน เป็นแบบนี้มา 6 ปีแล้ว แต่เรื่องมันเพิ่งเกิดเมื่อเช้านี้เองครับ ผมเองก็ยังงง กับชีวิตอยู่เลยว่า มันเกิดขึ้นได้อย่างไร
เรื่องมีอยู่ว่า ข้างทางรถไฟ จะมีร้านขายน้ำ ตอนเช้าจะลงไปทานข้าวปกติ แถวข้างทางรถไฟ อยู่แล้ว แต่วันนี้ เผอิญมา คนเดียว สั่งน้ำ ชาเย็น ตอนเช้า แล้วจะต้องข้ามไปร้านข้าว วันนี้ ผมก็สั่งน้ำก่อนตามปกติ แต่เรื่องมีอยู่ว่า วันนี้ รถไฟ มาพอดี สัญญาณ ทั้งแตร รถไฟ ก็ได้ ยิน รู้ๆ ก็รู้เต็ม 100 %ในสติส้มปัชชัญยะ ที่มี ขณะนั้น และวันนี้ ตั้งใจอยู่แล้วว่าจะไม่ข้าม ทางรถไฟ ไปทานข้าว คนเดียว คือจะไปหาของกินใน 7-11 แต่เรื่องมีอยู่ว่า ครับ พอสั่งน้ำ เสร็จ ทุกอย่างมันหายไป ในความว่างเปล่า อ่อ ร้านข้ายน้ำ กับ ทางรถไฟ น่าจะห่างกันประมาณ 5 - 6 เมตร เห็นจะได้ ครับ สิ่งที่มันเกิดขึ้นกับตัวผม คือ ความรู้สึกตัว มันหายไปหมดเลย ถามพี่ที่ทำงานที่เดียวกัน ที่ยืนซืือของ ที่แถวนั้น ที่เห็นเหตุการณ์ ด้วย ว่า อยู่ๆ ดีๆ ผมก็เดิน แบบคนเหม่อลอย จะข้าม ทางรถไฟ ทั้งๆ ที่รถไฟ กำลังมา ผมมารู้สึกตัวอีกที ตอนที่ พี่ที่ร้านขายน้ำ ตะโกน เรียกผมแบบสุดเสียงของแก เท่าที่แกจะตะโกนได้ ครับ ตอนนั้น เอง ที่ผมกับมีสติ ขึ้น มาแล้ว ทุกอย่างมันกับมาเร็วมาก ภาพที่เห็นอยู่ด้านข้าง ในหางตา ของผม เอง คือ รถไฟ ที่แล่มมาอีกไม่น่าจะถึง 2 เมตรซะด้วยซ้ำ เรียกว่าใกล้ มาก ทั้งแตรที่บีบ เสียงดังมาก ไฟ หน้ารถที่ส่องสว่างมาก มันทำให้ผมเอง ถึงกับ โดดแบบถอยหลัง ขึ้นมา แบบรอดตาย ได้แบบหวุดหวิด มาก มันเป็นเรื่องที่เหลือเชื่้อ ที่เกิดขึ้นกับตัวผมเอง ครับ วันนี้ เลยจะหยุดทำงานสักวัน จะไปทำบุญ ดีกว่าครับ ฝากเตือนป๋าๆ ทุกคนครับต้องตั้งสติ ให้ดี ครับอย่าประมาท ครับ

ขอบคุณครับ

ใจหายใจคว่ำแทนเลยค่ะ
 ตกใจ

ถือว่าพ้นเคราะห์แล้วนะคะ
เข้าวัดทำบุญทำทานด้วยนะคะ

ป๋าครับ ผม ว่า ป๋าพักผ่อนไม่พอ รึเปล่าครับ อาการแบบนี้ เพื่อนผมก็เคยเป็น โชคดีนะครับที่ไม่เป็นไร วันนี้ป๋าไปทำบุญแล้ว กลับบ้านเลยครับ พักผ่อนให้เต็มที่ พรุ่งนี้ค่อยลุยงานใหม่ครับ   

พักผ่อนมากๆนะครับ เป็นกำลังใจให้ครับ  heart heart heart

ถือว่าฟาดเคราะห์แบบฉิวเฉียดครับ ทำบุญ ทำจิตใจให้สงบ พักผ่อน และก็อย่าลืมขอบคุณคนที่ตะโกนเรียกเราด้วยนะครับ ต่อไปให้พบเจอะแต่สิ่งดีๆๆๆ ครับ

เสียวแทนเลยครับ คงใจลอยคิดอะไร ไม่งั้นคงพักผ่อนไม่เพียงพอ ระวังกันหน่อยครับ

บางทีคิดอะไรเหม่อลอย ก็ทำให้ลืมสิ่งที่กระทำอยู่ชั่วขณะครับ...
เช่นคุยโทรศัำพท์ขณะขับรถ... เป็นต้นครับ...


แต่เคสนี้่ อันตรายมาก...

คุณพระคุ้มครองครับ
ทำบุญแล้วขอให้หมดเคราะห์ หมดภัยครับ


ผมเองก็เคยเจอเหตุการณ์คล้าย ๆ แบบนี้เหมือนกัน
แต่เป็นตอนที่ผมขับรถมากับคุณตา ผ่านหลังวัด แถวบ้านผมเอง

สติก็มีครบถ้วนครับ กลางวันซะด้วย แต่ทางหลังวัดเป็นเลนสวน แล้วก็ทางโค้ง
เราก็มองแล้วว่าไม่มีรถสวนก็เลยตัดเข้าเลนใน

จู่ ๆ คุณตาก็มากระชากพวงมาลัยรถด้วยความตกใจ แล้วก็งง ๆ ว่าคุณตามากระชากพวงมาลัยเราทำไม
แต่พอมองไปหน้ารถอีกที เห็นรถสวนมาอยู่ห่างจากเราไม่เกินเมตร

ทั้งที่เราขับรถมองทางตลอด แต่ไม่เห็นรถสวนมา คุณตายังถามผมด้วยความ งง ๆ ว่าไม่เห็นรถสวนมาเลยเหรอ


ผมก็ตอบไปว่าไม่เห็น เห็นตอนที่หลังจากที่คุณตากระชากพวงมาลัยผมนี่แหละ
เรื่องบางเรื่อง มันก็เหลือเชื่อครับ ...

หวาดเสียวมากๆ แต่ก็โชคดีแล้วครับที่ไม่เป็นไร ทำบุญและพักผ่อนเยอะๆครับ^^v

 ตกใจ ตกใจ ตกใจ
อย่างแรกต้องดีใจกับป๋าว่าไม่ได้เป็นอะไร
แต่สิ่งที่เกิดขึ้นมันน่าหวาดเสียวจริงๆ... บางครั้งเราทำตามอะไรที่เราเคยทำเป็นเก่าๆซ้ำ ตอนนั้นร่างกายอาจจะเบลอ แล้วก็ไปทำแบบเก่าๆที่เคยทำ ...
ผมเองก็เคยเป็น อาจจะไม่เหมือนซะทีเดียว บางครั้งขับรถคิดโน่นคิดนี่ไปเพลินพอ กลับมานึกอีกที... เฮ้ยนี่เรากำลังขับไปไหนฟระ ต้องตั้งสมาธิใหม่  painful
พักผ่อน และก็ทำบุญเยอะๆครับ จะได้สบายกายและสบายใจ  สาธุ สาธุ สาธุ

น่ากลัวมากครับป๋า

ผมก็เคยนะ
ตอนขับรถใหม่ๆๆๆ
เหม่อเหมือนหลับใน
เห็นเป็ดเดินข้ามถนน
จะหักเลี้ยวหลบเป็ดอย่างเดียว
ไม่สนใจว่าสิบล้อสวนมา
ดีที่ลุงนั่งข้างดึงพวงมาลัยกลับทัน
ไม่งั้นป่านนี้คงไม่เหลือแล้วครับ :'( :'( :'(

ร่างกายน่าจะล้า
พักผ่อนเยอะๆ นะครับ... smile..

   ป๋า  ครับ  

   กรณีป๋า  น่าเป็นห่วงมากๆครับ

   ป๋ามีอะไรต้องครุ่นคิด  มาก  หรือปล่าว

    ผมเคยอยู่ในเหตุการณ์  เดียวกับป๋าครับ

     สมัยเรียนเกษตร  วิตกเรื่องอ่านหนังสือสอบ

     เกือบโดน  รถไฟเฉี่ยว  ห่าง  2 เมตรเช่นกัน

    

เห็นด้วยกับเพื่อนสมาชิกทุกท่านครับ คงต้องพักผ่อนให้มากขึ้นครับ

ถ้าเจอแบบนี้คงใจหายไปตาตุ่มแน่ครับ.....

น่ากลัวจังครับ ผมว่าคงเป็นความเคยชิน แบบ ทำทุกวัน ๆ จนร่างกายไปเอง + อาจพักผ่อนไม่พอ
ทำบุญ +พักผ่อน เอาใจช่วยเลยครับ  ฟาดเคราะห์ครับ ป๋าครับ

ผมเคยครับมีเรื่องให้คิดมากเกินไปหลายเรื่องเลยเบิอเลยประจำครับ

สู้ๆๆ พระคุ้มครอง good good good good good

1. ในเรื่องวิทยาศาสตร์  ป๋า  พักผ่อนไม่เพียงพอครับ  และเป็นคนชอบคิดนั่นคิดนี่ไปเรื่อย  ชอบจินตนาการ ....เลยทำให้บางครั้งสติหลุดลอยไปครับ

2. ในเรื่องศาสนา สงสัยต้องหมั่นเจริญสติแล้วครับ  ทำสมาธิบ้าง  เข้าวัดสวดมนต์  จะช่วยให้สติอยู่กับเรามากขึ้น  สติจะได้ไม่แตกหนีไปใหนครับ  

3. ในเรื่องความเชื่อ  เจ้ากรรมนายเวร  ใกล้เข้ามาแล้ว  ถ้าท่านเป็นชาวพุทธ  ก็ขอแนะนำ  ให้หมั่นทำบุญ  กรวดน้ำให้เจ้ากรรมนายเวร  และเจอพ่อแม่  ถือ  โอกาสกราบเท้าและขอพรงาม ๆ ช่วยปกปักษ์  รักษาคุ้มภัยได้ ครับ  และก็ควรมีพระเครื่อง ๆ ดี  ๆ งาม ๆ แขวนไว้มั่งครับ  มีโอกาส  จะเอาไปฝากครับ (ผ่านเชียงราย  หรือรัฐสภาแจ้งนะครับ เผื่อติดไว้ที่รถครับ ดูรูปน่าจะเป็นดอยสุเทพไม่รู้ราศีเดียวกันหรือเปล่า
อิอิ) อิอิ    

   โชคดีของป๋าๆทุกคนน่ะครับที่มีคนช่วยไว้ได้เวลานั้น ขออย่าให้เป็นกันอีกเลย
ความเห็นส่วนตัวน่ะครับ เอาจากที่ตัวเองเป็นและฟังๆมาแล้วคิดเอาเอง
  น่าจะเรียกว่าเป็นภาวะเข้าสู่  "พะวัง" นะครับ ผมว่าเป็นปกติของคนครับ บางคนก็เป็นน้อย บางคนก็เป็นบ่อย  ถ้าเป็นคอมก็คือแฮง เป็นคนจะเรียกว่าอะไรดีหละ  อาจเกิดจากหลายๆเหตุผลรวมกัน บางทีพักผ่อนพอแล้ว  แต่มีเรื่องกังวลก็ เข้าสู่พะวังได้  มันมาเมื่อไหร่เราไม่รู้หรอกครับ  ไม่มีสัญญาณเตือน  อาจต้องฝึกสมาธิเพื่อเรียกสติครับ หรืออย่างตัวผมเวลาขับรถไกลๆเนี่ยเคยพะวังบ่อยครับ ก็จะต้องเปิดเพลงฟัง   แล้วร้องตามบ้าง แล้วหาเพลงที่ชอบมาร้องคลอประจำเวลาขับไกลๆ ก็ไม่เป็นอีกเลย

พักผ่อนให้เพียงพอครับผม

 สาธุ สาธุที่ไม่มีใครเป็นอะไร ทำบุญนั่วสามธิแผ่กุศลให้ เค้าไปเถอะครับ จะได้ไม่เบียดเบียนกันอีก  Satu

ยังโชคดีมากเลยครับที่หลบทัน
เป็นอาการพะวังหรือเบลอทางสมองส่วนสั่งการ
อาจเป็นเพราะพักผ่อนน้อยไปครับ..

น่าจะเป็นอาการ เดจาวู รึเปล่าครับ

ที่สิ่งที่เคยเกิดขึ้นแล้วมาเกิดซ้ำีอีก

โดยครั้งนี้อาจจะเป็นที่สมองหรือความคิดได้จำไว้ว่า

ทำอะไรซ้ำ ๆ กันคือข้ามทางรถไฟอยู่ทุกวันกระมังครับ

ครั้งนี้ฟาดเคราะห์แล้วครับ

สติ เป็นธรรมที่มีอุปการะ ครับ
สาธุ รอดมาแล้วก็มาฝึกสติปัฏฐาน เพิ่มก็ดีนะครับผม

ฟาดเคราะห์ไปนะคะ
พักผ่อนให้เพียงพอนะค่ะ
ครั้งหน้าต้องระวังๆมากกว่านี้ค่ะ ตกใจหมด

ต้องขอบคูณทุกท่านมากๆ เลยครับ แต่ผมเองก็ประหลาดใจตรงที่ วันนี้ตื่นเช้าร่าเริงมากไปทำงาน นี่ก็เพิ่งกลับมาจากวัดไปทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้เจ้ากรรมนายเวรและดวงวิญญาณอื่นๆ ที่อยู่บริเวณนั้นด้วยครับเพราะตอนออกมาผมถามพี่ที่ขายหมูปิ้ง เมื่อเช้าแกเล่าให้ฟังว่า ตรงที่ผมลงไป ตรงนั้น ก็ 2 ศพ หน้าร้านแก ก็ 2 ศพ ถัดไปก่อนถึงสถานนี้ มักกะสัน ก็ลุงเจ้าหน้าที่ทางรถไฟ และต้องตู้สถานี รถไฟ ก็ อีก 1 ราย รวม แล้ว 6 รายที่ผ่านมา อาการค่อนข้างคล้ายผมเลย สำหรับ รายล่าสุดที่แกเล่าให้ฟัง แกบอกว่าโชคดีมากที่ กลับตัวทันไม่งั้น .....  ยังงัยก็ขอบคุณทุกท่านมากๆๆ นะครับ ต่อไปคงต้องระวังตัวและมีสติมากกว่านี้ ครับ

ขอบคุณครับป๋า ถ้ามีโอกาสได้ไปเชียงราย คงได้มีโอกาส ไปชนแก้วป๋าบ้างนะครับ ผมราศีกรกฎ ไม่รู้ราศี เดียวกะป๋ามัยครับ

 โอ๊ยมึน โอ๊ยมึน โอ๊ยมึน ตกใจหมด ตกใจ ตกใจ
โชคดีมากเลยครับ และก็ต้องขอบคุณพี่ขายน้ำด้วยที่ช่วยเรียก  good

ความเป็นความตายมันอยู่ใกล้กันแค่เสี้ยววินาที เขาถึงบอกว่าทำอะไรต้องมีสติ

พักผ่อนเยอะๆ นะครับป๋า  เริ่มวันใหม่อย่างมีสติ โชคดีครับ  smile..

ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัยและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในสากลโลก ช่วยปกปักรักษาป๋าและครอบครัวด้วยนะครับ  Satu Satu Satu Satu

ถือว่าโชคดีมากครับที่สติกับคืนมาทัน...ผมคิดเหมือนป๋าๆท่านอื่นว่าจิตป๋าคงคิดเรื่องอะไรอยู่ที่เรียกว่าฟุ้งทำให้เหม่อลอยและไม่ได้สนใจสิ่งรอบข้าง

ขอกให้ป๋าพักผ่อน ทำบุญและหมั่นฝึกจิดครับ...และขอสิ่งศักดฺ์สิทธิ์ทั้งหลายคุ้มครองป๋าและครอบครัวครับ

เขยเชียงราย  ยินดีต้อนรับ  ครับ
แต่ผมเป็นคนดี "ผมไม่กินเหล้านะครับ"  
แต่กินเบียร์.....กำลังหาเพื่อนกินอยู่  ครับ  อิอิ   5555
อาทิตย์หน้าไปชาร์ตแบต ชร. 9 วัน  อิอิ 
ไปช่วงเทศกาลไม่มีโรงแรมบอกได้นะครับ  อิอิ  

  Satu

น่ากลัวนะครับ..ถ้าพูดแบบคนเฒ่าคนแก่..ต้องบอกว่า..วิญญาณที่อยู่แถวนั้น
ต้องการตัวตายตัวแทน...หมั่นสวดมนต์มากๆ..หาพระขึ้นคอแวนบ้างจะได้คุ้มครองเรา..
ไม่มีสิ่งใดสูงไปกว่าบารมีพระพุทธเจ้าครับ

น่ากลัวมากๆๆ  แต่ก็โชคดีสุดๆๆ

ชีวิตไม่มีอะไรแน่นอน  shame .ออกจากบ้านแต่ละวันก็ไม่รู้ว่าจะใด้กลับมาบ้านหรือเปล่า crying ทำดีไห้กันและกันไว้ หนักนิดอภัยไห้กัน  :)ชีวิตของคนเราผมว่ามันเริ่มเห็นแสงปลายอุโมงค์ลิบหรี่ลงทุกวัน asleep ทำอะไรทำถ้าไม่ทำไห้คนอื่นเดือดร้อน ก็รีบทำ รักไครก็บอกไห้เขารู้  heartบอกเรื่อยๆ บอกทุกวัน ไม่ต้องเขินไม่ต้องอาย  eieดีกว่ามาจุดธูปบอกกัน.. crying.เขารู้รึเปล่าเราก็ไม่รู้ หาความสุขร่วมกัน กินข้าว ไปเที่ยว อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันตอนที่ยังมีชีวิตอยู่  smile..ดีกว่ามาอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันในงานสวดอภิธรรม  :(เกิดมาเวลาแต่ละคนได้มาไม่เท่ากัน แต่จุดจบขอชีวิตเหมือนกันทุกคน หนักนิดเบาหน่อย อภัยไห้กันเถาะ heart......ยินดี..ที่ท่านปลอดภัย สาธุ

ใช่ครับ หลังจากวันนี้ ทั้งวันใช้เวลาอยู่กับครอบครัว ขึ้นอีกเยอะเลยครับ ชีวิตไม่แน่ไม่นอนจริงๆ ต่อไปนี้ คงต้องตั้งสติ ให้ดี ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็แล้วแต่ครับ แต่ทำบุญแล้วก็รู้สึกสบายใจครับ และก็ขอบคุณป๋าๆ ทุกท่านครับ ก็ขอให้ป๋าทุกท่าน ต้องระวังจริงๆ ครับ แค่แว๊บเดียวของชีวิต เปลียนชะตาชีวิต สาธุ คนได้อีกหลายคนเลยทีเดียว ไม่ว่า ทั้งลูกทั้งภรรยา ครอบครับ ....เฮ้อ ไม่อยากจะคิดจริงๆ ครับ

เคยเกิดขึ้นกับผมตอนสมัยวัยรุ่นจำได้แม่ค้าตะโกนเรียกกันสนั่น อธิบายไม่ได้เหมือนกันครับ

เรื่องแบบนี้ ผมเชื่อที่ คนแก่พูดนะครับ " ไม่เชื่ออยากลบหลู่ "

ผมเชื่อเต็ม ๆ เลยครับ  เพราะเหตุการณ์เหนือธรรมชาติแบบนี้ ผมเจอมาแล้ว 2 ครั้ง ขนลุกครับ แค่คิดถึงก็ ขนลุกแล้ว  painful

ระวัง มีสตินะครับ พวกเราเป็นห่วง

น่าตกใจมาก.....และ..ดีใจที่ปลอดภัย  ขอให้ความดีของคุณและครอบครัวคุ้มครองปลอดภัยตลอดไป

อ่านแล้วระทึกมากครับ....อย่างน้อยก็ทำให้เราได้ทำบุญเพิ่ม...ขอบุญคุ้มครองครับ สาธุ

ผมเคยเป็นประมาณว่าขับรถอยู่ ดันคิดไม่ออกว่า คลัช คันเร่งกับเบรคอยู่ตรงไหนสับสนชั่วขณะ เกือบชนก้นคันหน้าแหน่ะ

ขอบคุณทุกท่านอีกครั้งครับ วันนี้ ก็กลับมาทำงานตามปกติ ผ่านจุดเมื่อวาน วันนี้ ตั้งสติ เลย 555 ร้อยวันพันปี ไม่เคย มีพระเครื่อง หรือ เครื่องลางของขลังอะไรติดตัวแม้แต่องค์เดียว ครับ วันนี้ ติดเพียบ  :D พร้อมไปขอบคุณพี่ร้านน้ำ ผู้ให้ชีวิต ยังพูดกลับแก แบบขำๆ กันครับว่า ผมมีผู้ให้กำเนิด คือ พ่อและแม่ ผู้มีพระคุณ แต่พี่ ผมต้องขอบคุณยกให้เป็นผู้ให้ชีวิต ผมอีกคนเลยครับ และวันนี้ พี่ร้านขายหมูปิ้ง ข้างๆ ที่เล่าประวัฒิให้ฟัง แกก็เล่าให้ฟังอีกเยอะเลย ผมยังนึกใน ใจ โอ๊ว พระเจ้า เหลือเชื่อ เยอะมาก ต่อไปนี้ คงต้องหมั่นทำบุญ อุทิศ ส่วนกุศล ให้บ่อยๆแล้ว ครับ และยิ่งไปกว่า นั้น ผมเป็น คนที่เคยเจอ.... บนตึกที่ทำงาน มากับตาตัวเอง เลย เมื่อปี 2553 คราวนั้น หายไปต่อหน้าต่อตา เลย จำได้ดี เพราะเคยทำบุญให้ไปแล้วครับ

เมื่อสติไม่อยู่กับตัว ระวังให้มากๆครับ ตกใจ ตกใจ

เสียวแทนคับและเจ้าตัวน้อยที่อุ้มละ?ที่น่าห่วงสุดๆ ทำบุญทำสังฆทานไปด้วยเลยนะคับ

ป๋า  เมื่อก่อน  ผมก็ไม่เคยเชื่อเรื่องพวกนี้ครับ  พอเจอเข้ากับตัว  มันอธิบายไม่ได้จริง ๆ อยากรู้ว่าผมแขวนอะไรไปที่ห้องนั่งเล่นนะครับ  อิอิ

คงเผลอใจลอยไปหน่อยน่ะ...วันหลังอย่าทำอีกล่ะป๋า!!โชตไม่ช่วยเราทุกครั้งหรอกนะครับ!!

ทำบุญครับป๋า............ ทำใจให้สบาย พักผ่อนให้เพียงพอ.........  จัดกฐินปาเจโร่เลย  :D

คุณพระคุ้มครองครับ Satu Satu Satu

อ่านแล้วขนลุก ตกใจหมด
ขอให้บุญรักษา พระคุ้มครองนะครับ Satu

                     ตกใจหมด ตกใจหมด ตกใจหมด ตกใจหมด ตกใจหมด

ขวัญเอย ขวัญมา มาอยู่กับเนื้อกับตัว..... Satu

อีกแล้ว ครับ เช้านี้เองครับ ที่แยกอโศก ถัดจากผมไปไม่ไกล นี่เอง เวลา 7 โมงเช้า เสียใจ กับการเสียชีวิต ของน้องคนนั้น ด้วยครับ โดนรถไฟ เฉียว เสียชีวิต ที่แยกอโศก ไม่รู้จะเรียกยังงัยดี ตัวตายตัวแทนรึป่าว แต่ก็เสียใจกับครอบครัว เค้าด้วยครับ

ขอบคุณครับ กับเรื่องราวที่เกือบแลกกับชีวิต ช่วยเป็นเครื่องเตือนสติครับ

ผมว่าอาจจะเป็นความเคยชินที่มี มากว่า 6 ปี ทำให้เราเกิดความเคยชิน และความเคยชินนั้น

อาจทำให้เราลืมนึกไปว่า สิ่งที่อันตราย กลายเป็นสิ่งปรกติ ที่ไม่อันตราย จึงทำให้เราเผลอนึกถึงเวลานั้นไปครับ (ความเข้าใจของผมนะครับ)

ยังไงป๋าก็เถอะว่าโชคดีมากจริงๆ ที่มีผู้ที่เตือนสติ ต่อไปหมดเคราะห์แล้ว ขอให้มีแต่สิ่งดีกลับมานะครับ เอาใจช่วยครับ  Satu

อย่าประมาทเป็นดีครับป๋าทำไรต้องใช้สติให้รอบคอบครับ

น่ากลัวๆ

 bigheart

อาการอย่างนี้ น่าจะมาจากพักผ่อนน้อยหรือป่าวครับ หรือไม่ก็เครียดๆเรื่องงานรึป่าว ยังไงก็รักษาสุขภาพกันด้วยนะครับ  :) :)