.ชีวิต...ที่มีบทเรียน.....(ป๋าตู๋)

[pajerosportman]

ออกรถมาตั้งแต่วันที่ 28 ตค 2554 สืบเนื่องมาจากวิกฤตมหาอุทกภัย น้ำท่วมใหญของประเทศไทย
มีอันต้องซื้อรถใหม่ เพราะเหตุสนิมมาเยือนรถเก่า วีโก้ 4*4 ทำใจไม่ใด้ที่รักษารถแทบตาย แต่มาเจอ

น้องหนิม เลยตัดสินใจไปดูรถไหม่ แต่ไม่เคยเจาะจง เจ้าปาเจโร่เลยในสายตา ด้วยชื่อเสียมากกว่า ชื่อเสียง
เล่นแต่ยี่ห้อที่มีบริการหลังการขายดี เน้นตรงจุดนี้มากเพราะชอบอะไรที่มีควมประทับใจ เลยใช้แต่แบรน

ยอดนิยม จนในที่สุดหันซ้าย หันขวา มองข้างหน้า มองข้างหลัง เลยมาทดลองขับเจ้ายี่ห้อที่เรายี้มาตลอด
แค่ขึ้นไปนั่งก็เริ่มเห็นการออกแบบที่ไม่ขัดใจแม่เท่าไรนัก สวย ดูสปอรด์สมกับชื่อรุ่น รอบแรกผ่านไป ดูอย่างเดียว

กลับบ้านมาหาข้อมูลแบรน์อื่นๆต่อ ตัดออกที่ละโจทย์ ทีละข้อ ทีละรุ่น ทั้งเก่ง ตู้ ซีดาน
จนในที่สุดตัดสินใจที่จะพาครอบครัวตัว ตอ ...ตู๋ ตา โตน พาไปดูให้เกิดกิเลสก่อนที่ 0 ก่ญจนาบางบัวทอง

ทกคนดูแล้วลงมติทันทีในวันนั้นเลยว่า ตกลงเราจะซื้อรถไหม่คือ เจ้าปาเจโร่ สปอด์นี่แหละ รอยยิ้มของทุกคนบ่งบอก
ถึงควมสุขใด้อย่างชัดเจน จนให้เต้นมาตีราคาคันเก่าที่ใช้มา 4ปี 7เดือน ราคาที่ใด้ 670000 แรงดีมากใรคาขายต่อ

ซื้อมา 870000 ขายใด้ขนาอนี้ถือว่าดีมาก เซลแจ้งรถจะมาภายใน 1 เดือนในโมเดล 2012 ตั้งหน้าตั้งตานับวันรอ ร้อ รอ จนในที่สุด
ก็เกิดปัญหาจนใด้ น้ำท่วมคือเหตุที่ยังไม่ สา มา รถ นำรถออกมาใด้ที่โชว์รูม เพราะน้ำใด้ท่วม 0 บางบัวทองแล้ว
จึงเลื่อนเอารถไปลงที่ 0 บางใหญ่ แต่สถานการณ์เลวร้ายขึ้น ถ้ารับรถมาแล้วจะไปจอดหนีน้ำที่ไหน ทางด่วนรึ คงจะไม่
จนในที่สุด 0 บางใหญ่ก็โดนน้องน้ำมาเยือนตามควมคาดหมาย ใจมันอยากจะใด้แล้ว คุณแม่มาเมืองไทยพอดีอยากให้แกเห็นก่อนที่จะกลับ

เลยตัดสินใจคุยกับเซลว่า เราต้องการรถทั้งๆที่เสร็แวแต่ไม่มีรถจะขน เลยถือโอกาสนีไปเอามาเองเลยที่แหลมฉบังมาที่ 0 พระราม 2
รถมาสมใจนึก ในวันที่ 27 ตค 2554 กว่าจะแต่งเสร็จ 28 ตค 2554 ก็ใด้รับรถมาครอบครอง ทั้งๆที่น้ำท่วมยังไม่หยุดลุกลาม

จึงวางแผนการหนีน้ำโดยการพร้อมที่จะเอารถมุ่งหน้าไปโคราชโดยเส้นทางสุวรรณภูมิ แปดริ้ว วังน้ำเขียว ปักธงชัย โคราช

จนในที่สุดสา มา รถ ควบคุมสถานการณ์น้ำท่วม กอ ตอ มอ ใว้ใด้....แล้วจะมาเล่าต่อ

[BigFather]

กำลังลุ้นอยู่เชียว..เง้อ..

[Tee_Kb]

ยินดีด้วยนะคับป๋าตู๋

[thekop07]

รอติดตามตอนต่อไป 

[Fuddy]

ด้วยรัก และ ผูกพัน ตระกูล ต ตุ๊บๆๆๆๆ

[pajerosportman]

หลังจากที่ใด้รับรถมาและผ่านวิกฤตน้ำท่วมมาใด้ ก็เริ่มเข้ามาเล่น เว็ป ที่บ้านหลังนี้ แบบงูๆปลาๆ เพราะเล่นคอมไม่เป็น
 แม้กระทั่งเปิดเครื่องยังต้องให้ลูกชายทำไห้ อยู่เรื่อยๆ จะถามอะไรก็ต้องรอลูกเลิกเรียนก่อน ถึงจะมาโพสถามใด้

วันเวลาผ่านไปอยากจะโพสตอนไหนที่เราไม่ต้องรอลูก ก็เลยเริ่มหัดเปิด หัดรู้จักการใช้งาน หัดพิมพ์แบบนิ้วชี้นิ้วเดียว
เพราะผมเป็นเส้นเลือดในสมองตีบมาตั้งแต่ 36 จนตอนนี้ 44 ขวบแล้วเนื่องจากเสเพลบอยมากในวัยเยาว์ ไม่ปิดผับไม่กลับ(บ้านคนอื่น)

จึงมาเป็นเหตุให้ผมใช้สายตาใด้ไม่เหมือนวัยรุ่นปกติ หลังจากเข้าข่ายเป็นคน อัมพฤษมาแล้ว แต่โชคยังเข้าข้าง
จึงใด้กลับมาใด้ราวปาฎิหาร  วันนี้จึงเล่นคอมโดย...มือซ้ายถือแว่นขยาย  มือขวาไม่ใด้ชูกำปั้นเหมือน ไมโคร

แต่มือขวาใช้นิ้วชี้กดทีละปุ่ม จนเป็นประโยค ทุกวันนี้คุ้นเคยกับการโพสแล้วด้วยนิ้วเดียว
เข้ามาเล่นที่บ้านนี้ด้วสไตล์กวนๆ ด้วยมุขตลก มาโดยตลอดจนถึงทุกวันนี้เพราะคือธรรมชาติของผมเลย

บ้านนี้มีรัก มีสุ๘หรือทุกข์ปนเปกันไปของแต่ละคน แต่สิ่งที่เห็นใด้ชัดเจนคือ มิตรภาพ ที่ใด้ในสังคมบ้านนี้

แล้วจะมาเล่าต่อ.......

[Fuddy]

เป็นกะตู้ที่น่าติดตาม ไม่แพ้ กะตู้ 1ปี7เดือน  ได้เวลาเข้านอนแว้ว แจกนมโครงการรัฐ รสหวาน กินง่าย 

[Taikek ปาทองดำ ID 022]

 

[Suriya(PaC)]

ขนาดใช้จิ้มดีด  แทนพิมพ์ดีด    ยังเขียนซะยาวเลย ยิ่งก่อนนี้ อีโม  เพียบหนึ่งบรรทัดไม่น้อยกว่า 3 ตัว 

[KEJPSport]

ผมก็หนีน้ำท่วมไปบ้านภรรยาที่อุบล เส้นทางเดียวกับป๋าเหมือนกันครับ กว่าจะไปถึงอุบลได้แทบแย่แนะ 

[pajerosportman]

พอเข้ามากดด้วยตัวเองแล้ว ตอนแรกรูสึกหงุดหงิดมากกั่วจะกดครบประโยค แต่ก็พยายามไม่ให้สมองเครียด
  ถ้าเครียดเมื่อไหร่ไม่ว่าจะเรื่องอะไร แล้วมาเล่นคอม นิ้วจะไปไม่เป็นเลย ควมเกร็งจะมาที่สมองและนิ้วทันที

เข้ามตั้งคำถามแรกๆเลยที่จำใด้คือ ปาแมน นมสดตามหารุ่นพี่ที่ทำ ศัลยกรรมตูด.....
ถ้าลองไปอ่านดูในกระทู้แรกๆ จะไม่ค่อยจะมีวาจา หรือสำนวนที่...กวนคีม...คนอื่น

แต่พอเริ่มกล้าคุย กล้าแซว ครานี้แหละเริ่มมีสำนวนโวหานมากขึ้นแล้ แซวคนนี้ที แซวคนโน้นที
ผมจำได้สนิทใจจนถึงวันนี้ว่าผมเคยแซว...ป๋าแจ๊ก...ทั้งๆที่ไม่เคยรู้จักกันเลย
 คนอื่นๆในกระทู้ที่ผมแซว ผมก็ไม่รู้จักเหมียนกัน

ประเด็นของ...ป๋าแจ๊ก....คำโพสที่ผมแซวคือ...ป๋าแจ๊ก ดอสั้น.....คำนี้แหละที่ผมรูสึกว่าแรงไปรึเปล่าว
กับการแซวคนที่เราไม่รู้จัก และไม่...ฮา...กับเราด้วย

เพราะหลังจากนั้นป๋าแจ๊ค ก็ไม่ค่อยโต้ตอบกันเลบ
คุณนู้เปิ้ลก็เป็น 1 ในที่เวลาผมโพสตอบ มักจะหวานหยาดเยิ้ม เหมือนคนรู้จักแซวกัน
ทั้งำที่เราไม่รู้ตัวเลยว่า เขาจะโกรธเราหรือไม่ หรือจะฮาตามเราหรือไม่

วงนั้นตะบี้ตะบันล่อนไปทุกหน้า ไปตอบคำถามบ้าง ไปยิงมุขบ้างต่างๆนาๆ
จนวัน 1 ผมใด้รับ พีเอ็ม มาจาก โหมด ผมก็ไม่รู้ว่าโหมอเป็นใคร บอกผมว่าให้ระวังเรื่องของสำนวนในการโพส ควมหมายอาจสื่อไปในทางอื่นใด้...และเรื่อง อีโมที่มีมากในแต่ละประโยค


พออ่านแล้วใจสลายเหมือนเราโดนครูดุ...ยอมรับว่าน้อยใจที่โดนเตือน ทั้งที่เราหัวไม่ล้านซะหน่อย  แต่ไม่เคยโกรธ โหมอเลย
จนทำไห้ควมน้อยใจนั้น ออกมาเป็น...การแขวนเม้าทร์...โดบ พีเอ็ม ไปบอกอำลาออกจากวงการกับท่าน...กล๊อฟ  ท่าน ดัช อีโว เพราะคุ้นเคยในฐานะคนที่ใด้รางวัลจาก หน้าแบ่งปัน  ตัดใจแน่วแน่อยู่เกือบเดือน แอบมาเปิดดู แล้วก็ปิด คันไม้คันมือ อยากตอบในคำถามที่เรารู้จัง

แต่ด้วยที่เราแขวนเม้าท์ แล้วก็ต้องเลิก

วันดีคืนดีเปิดมาเจอ พีเอ็ม ของหลายๆท่านว่าหายไปไหน....ไม่เห็นมาโพสเลย ใจก็ยังแงอยู่ที่จะไม่ตอบ
จนมาถึงข้อควมของ...ป๋านาย...ด้วยที่เราโต้กับประจำในกระดานมาก่อน ก็เลยละบายควมในใจ โดยม่ต้องกินยาถ่าย
...กลายเป็น...กลับมาซ่าเหมียนเดิม...แต่ระมัดระวังมากขึ้น

เดี๋ยวจะมาเล่าต่อ.......... ใจก็เลยอ่อน จากการตัดใจไม่ขาดที่จะเลิกเล่น

[ปุ่น-ภูเก็ต]

ละคร ก่อนบ่าย เปล่า ครับ ป๋าตู๋ เชิญยิ้ม  ผมจะ ตามอ่านนะครับ 

[Pajerosport-Thailand No.0011]

ปาดหน้าหน่อยคัพ ป๋าตุู่...เล่าเรื่องได้สนุกมันส์มาคัพ...เบาสมองดีคัพ... ผมชอบบรรยากาศมีสมาชิกมาตั้งกระทู้โพสเล่าเรื่องราวแบบนี้คัพ...ชอบคัพต่อเลยคัพ ป๋าตู่

จบวันนี้ป่าวคัพ(แซวเล่นๆคัพ)

[pajerosportman]

หลังจากที่...ป๋านาย...รับการระบายของผมแล้ว ก็ชวนผมกลับมาซ่าเหมียนเดิม
ตอบคำถามเป็นหลัก กวนเพื่อนๆเป็นงานรอง  เฮอาตามประสาคนอารมณ์ขัน
 ที่อยากไห้คนอื่นมีรอยยิ้มกับเราด้วย

จากที่เคยเล่นซ้ำไปซ้ำมาอยู่หน้าเดิม ...ป๋านาย..ก็เลยมาชวนผมไปใจแตกนอกบ้านบ้าง
ก็เลยใด้มารู้จักกับ...ป๋าปุนภูเก็ต...กลุ่มนี้มีการคุยเฮฮาสนุกสนานเป็นหลัก

เอาละว้า......เราก็ชอบเฮฮาเหมียนกัน     สมัครซะ...อั๊ยยย่ะ.....หมายเลขที่ 52
เป็นไปตามที่เราสัมผัสใด้เลยจริงๆ สนุกสนานตามประสากลุ่มวัยรุ่นตอนกลาง

จนมาถึงวันที่มีมิตติ้ง นครปฐม ไปแบบไม่มีปี่ไม่มีขะ ละ หลุ่ย.....โทรแจ้ง...ป๋าลุ้น...ก่อน
ว่าผมกับลูกชายจะไปร่วมงานด้วย  งานเขาเริ่ม 6 โมงเย็น ผมไปถึงตั้งแต่ 3 โมงคร่ง

ลูกชายถาม...พ่อจะรีบมาทำไมนี่...จะตอบลูกว่าเห่อ ก็อาย เลยบอกว่ากลัวรถติดลูก
0600 น มาแล้ว ทยอยกันมาจริง เจอ...ป๋าลุ้น...เป็นคนที่ 3 สวัสดีทักทายกัน

และ...ป๋าลุ้น...ก็บอกว่าอย่าโกรธกันนะ...คิดไม่ถึง 2 วิ..อ๋อทันทีว่า...ป๋าลุ้น...พูดถึงอะไร
ผมเลยบอกไปว่า ไม่เคยโกรธกันเลย เรื่องนี้ แค่น้อยใจอย่างเดียว
...ป๋าลุ้นบอกดีใจที่กลับมาเราสร้างมันมาด้วยกันนะ......เฮฮากันเหมือนเดิมในงานคืนนั้นทั้งเพื่อนหลายๆท่านที่ไปมิตติงกันพร้อมหน้า

ใด้รูจักป๋าโย่ง ป๋าเป็ด ป๋าแสบ ป๋าหมี ป๋าต้น ป๋าหมี ป๋าเป้และป๋าอีกหลายๆที่ใด่มารู้จักกันในมิตติ้งนี้ที่นครปฐม แบบ แฮปปี้เอนดิ้งเลยทีเดียว
ชมภาพประทับใจที่หน้าท่องที่ยว จะเห็นอย่างนั้นจริงๆ

เสียดายที่ไม่ใด้ไปร่วมงานกับป๋า นะ ที่ผ่านมาเนื่องจากลงมาจากโคราชวันรุ่งขึ้น

เยวมาเล่าต่อ......

[Fuddy]

เหลา น่าดู ไม่ยอมตอบคำถามเลย สงสัยจะกลัวลืม